Dragiša Nedović iz Kragujevca je autor popularne sevdalinke “U prekrasnom starom gradu Višegradu” i impresivnog kataloga od preko 800 drugih hit pjesama. Kao muzičar, kompozitor, tekstopisac i tekstopisac, njegova djela su prepoznata po svom istinskom kulturnom značaju. Mnoge njegove kompozicije su čak sačuvane kao bitan dio kulturne baštine bivše Jugoslavije. Međutim iako svi znaju njegove pjesme o njemu samom uglavnom nemaju pojma.
Stručnjaci iz oblasti narodne muzike ocenili su pesme Dragiše Nedovića kao autentične i bogate tradicionalnim motivima, što ga kvalifikuje za uvrštavanje u jugoslovensko kulturno nasleđe.Dok je bio živ, Nedoviću je dovedeno u pitanje vlasništvo nad pravima na njegovu muziku, a jedan broj njegovih kompozicija uzdignut je na nivo narodnih pjesama, uprkos postojanju rukopisa koji sadrže mukotrpno rađene tekstove pjesama koje je napisao. Ovi rukopisi su otkriveni u Nedovićevom “plavom koferu”. Danas se pjesme emituju na Radiju Slobodna Evropa.
Prema riječima prof. dr Dragana Bataveljića, koji je autor monografije „Dragiša Nedović – život i djela” i svojim izdanjem potvrdio legitimnost Nedovićeve poezije, bio je primoran da piše o pojedincima i prostorima na koje je naišao za vrijeme svog boravka u bivša zajednička država.Prema Bataveljiću, Nedović se smatra pionirom i potencijalno jedinim tekstopiscem i kompozitorom narodne muzike iz Jugoslavije zbog svog stila pisanja pjesama koje su bile specifične za regiju u kojoj je živio. Tokom boravka u Bosni, komponovao je muziku koja je odražavao je regiju, au Dalmaciji je pisao pjesme o tom kraju. Kao rezultat toga, Nedovićevo stvaralaštvo je sačuvano kao značajan doprinos jugoslovenskoj narodnoj muzici.
Osim renomirane pjesme “U lijepom starom gradu Višegradu” u Nedovićevom “Bosanskom ciklusu” ima još nekoliko zapaženih kompozicija. To uključuje “Iz Bosne se jedna pjesma čúce” i “Prođoh Bosnom kroz gradove”. . Osim toga, tu su i poznate pjesme poput “Kad si bila mala Mare”, “O lijepa stranče” i “O bijeli brodo”, koje spadaju u dalmatinski melosizmeđu mnogih drugih. Emocionalna dubina koja se nalazi u stihovima i muzici “Stani, stani Ibar vodo” odražava stil umetnika. Upravo su ovu pesmu, uz „Lijepe li su Gružanka“, „Potekla reka Lepenica“, „Dole Topola bere vinograde“, „Stara vodenica na Moravi“, „Jadni prijatelj“ i još nekoliko drugih, bila. sve je komponovao i otpevao od njega. Svaki od ovih radova prožet je intenzivnim osjećajima koji odjekuju kod publike. Dragiša Nedović, koji je preminuo u Kragujevcu početkom 1966. godine, i danas se obeležava kroz melodije njegovih pesama širom bivše Jugoslavije. Smatran jedinim autentičnim stvaraocem jugoslovenske narodne muzike, njegova zaostavština ostaje istaknuta.
